Twee grandioze zorgconcerten

We hebben twee zorgconcerten achter de rug, waarvan je zegt "daar doen we het voor". Eerst was er de uiterst plezierige concertavond in Duinhaghe aan de Sav. Lohmanlaan, waarvan we vooraf dachten (gebaseerd op ervaring van enkele jaren geleden), dat het vooral een beetje "deftige" muziek moest zijn, want kritisch publiek. Maar wat bleek? Niet alleen was de zaal stampvol en werden we al snel geconfronteerd met het enthousiasme van het publiek, maar er werd ook wel degelijk behoefte gevoeld aan een "meezinger". Dus werd na de pauze alsnog de Wim Sonneveld-medley uit de accordeons getoverd en werd er inderdaad uitermate enthousiast meegezongen!

Een week later (donderdag 27/6) volgde het zorgconcert in het Carel v.d. Oeverhuis. Ruim 100 bezoekers in de zaal, die bol stond van het enthousiasme en de hoge verwachtingen. Het gevarieerde programma viel zeer in de smaak. Zo'n enthousiast publiek hebben we in jaren niet meer mee gemaakt. Er werd gezongen, dat het een lieve lust was, ook als er niet perse gezongen hoefde te worden! Om 21.15 was het afgelopen en volgde er nog een speciaal dankwoord in het Italiaans van een geboren Italiaanse, die al 60 jaar in Nederland woont, maar nog altijd vol raakt als ze met de muziekcultuur van haar geboorteland geconfronteerd wordt!

Hierbij de foto's, filmpje bekijken is ook mogelijk, even klikken op de tekst: filmpje kijken

in spannende afwachting

werkoverleg

effe alles op volgorde leggen

laatste wijzigingen in het programma

genieten van het orkest

veel aandacht

de linkerflank

jong en oud!

concentratie

gezellig toch?

de rechterzijde van de zaal

klaar voor de toespraak!

in onvervalst Italiaans

Prima editie 7e Notuh festival

Het was weer goed weer (althans redelijk voor wat we gewend zijn), het muzikaal aanbod was gevarieerd en op sommige momenten erg de moeite waard. Zoals de optredens van bijvoorbeeld De Haagse Beek en Mak Wolven en de Insiders in de Assendelftkapel (die wat moeilijk te vinden was vanwege de Huygens-tentoonstelling in de Grote Kerk). GCA had dit jaar een plek toegewezen gekregen op podium 3 (de zogenoemde Culturalis-tent) en dat beviel best goed, al bleek juist dit jaar de belangstelling voor de podia 4 en 5 wat groter te lijken dan voor de podia 1 t/m 3. De optredens in de grote Kerk vielen wat uit de toon en werden op een bepaald moment (vanwege "overlast" voor de bexoekers van de tentoonstelling) verplaatst naar de torenkamer, waar diverse groepen absoluut meer belangstelling hadden verdiend. Het is al gezegd: de kwaliteit van de optredens in de kapel was hoog, maar de vanzelfsprekende "toeloop" ontbrak.
Tja, het slotoptreden van de Basily-groep was natuurlijk ongeevenaard en werd helaas vlak voor het einde even onderbroken door een storing in de energie-toevoer.
Een prima 7e editie en toch durf ik me af te vragen of het festival niet aan een nieuwe impuls toe is. Wat me steeds weer opvalt, is dat de deelnemers het niet voldoende kunnen opbrengen om echt aandacht te hebben voor de andere groepen, die optreden. Het is teveel "je eigen ding doen en wegwezen". En dat is jammer, want er is veel meer te zien en te horen, dat de moeite waard is en waar mooie samenwerkingen ook zouden kunnen groeien. Die nieuwe impuls zou ook zinvol kunnen zijn: luisteren naar en leren van anderen. verbinden dus.